නුඹේ නමින් බැදි සෙනෙහෙට
තවත් කවක් එකතු වෙලා
වළා සළුවක සඟවගෙන එය
රැගෙන එමි දෝතින් අරා........
තාරුකා මල් උදම් වී
නිල් අහස් කුස පුරා
සොයා ආ සිත මගේ වී නුඹ
ජීවිතය කවියක් කලා........
සමසුන් අරා සිත් විල වසා
නොතනියට සෙවනක් වෙලා........
නෙතු කැල්ම මා වෙලද්දී
සමනල් සිහිනය හිනැහුනා........
සද කැන් වැටිලා පිණිපොද දියවී
මල් වැස්සක් දැන් ඇරඹුනා........
පිණිසේලයක් මතුව එද්දී
දෙව්ලිය සිහිනෙට පිවිසුනා........
මින්දද මල් හී සර සැලෙද්දී
සිනා කැන් අහුරක් තියා........
හඳේ ගැඹුරුම තැනට වී එය
සුරඟණ වෙත සක්මන් කලා........
සිහිනයෙන් ආ සිතුම් රූ සර
පෙර නොවිදි රසයක් තියා.........
ළංවුනා නුඹ මගේ හද වෙත
හැරදමා යා නොහැකියි කියා........
0 comments:
Post a Comment